Organizowanie przebiegu pogrzebu
Organizowanie pogrzebu to zadanie dość trudne. Nikt nie wie do końca co trzeba zrobić w takiej sytuacji, a jeśli nie posiadamy kompletnie żadnych doświadczeń w tej kwestii, powinniśmy zapytać kogoś o radę lub powierzyć organizację pogrzebu odpowiedniej firmie. Zawsze warto zadbać o to, by całość zorganizowana była z dbałością o wszystkie szczegóły, a przecież bardzo trudno będzie dokonać tego samodzielnie. Jeśli w organizacji pomogą nam doświadczone osoby, będziemy mieć pewność, że nic nie będzie stanowić problemu. W każdym przypadku warto postarać się, by pogrzeb zorganizowany był profesjonalnie oraz porządnie, ponieważ wtedy unikniemy dodatkowego, niepotrzebnego stresu.
Grzebanie zmarłych związane jest z przekonaniem
Pogrzeb w krajach z tradycjami chrześcijańskimi
Palmy i krzyż z nekrologów większości chrześcijan
W kulturach związanych z katolicyzmem, prawosławiem czy protestantyzmem, pogrzeb należy do tzw. sakramentaliów (nie: sakramentów). Grzebanie zmarłych związane jest z przekonaniem, że w końcu czasów przyjdzie Jezus i nastąpi zmartwychwstanie ciał. Zmarłego zwyczajowo chowa się złożonego do trumny w ubraniu, w pozycji leżącej, z rękami splecionymi na brzuchu lub klatce piersiowej. Przyjęło się w tym kręgu kulturowym, aby zmarli w trumnie wyglądali ładnie, dlatego zmarłych poddaje się zabiegom kosmetycznym. W ich przebiegu na ogół maskuje się pośmiertne zmiany twarzy czy jej urazy powstałe w chwili śmierci. Uzupełnia się braki ciała atrapami, masami plastycznymi lub woskiem, o ile była taka potrzeba ze względów estetycznych (dotyczy to braku kończyn).
Trumna ze zmarłym umieszczana jest najczęściej w grobach ziemnych, wykopanych na głębokość ok. 2 m, następnie zasypywanych i przykrywanych nagrobkiem kamiennym lub betonowym. Rodziny bogatych zmarłych składają trumny w murowanych grobowcach, w których można umieścić kilka kolejnych trumien. Wyjątkowo zamożni zmarli bywają składani w monumentalnych grobowcach, rozmiarem i stylem przypominających małe domki, kaplice czy nawet pałace. Każdy grób powinien posiadać opis, informujący o nazwisku osoby pogrzebanej, dacie urodzenia (lub według innego zwyczaju ? wieku w chwili śmierci) i dacie śmierci oraz czasami kilka słów religijnego lub osobistego odwołania się do osoby zmarłej.
W tej grupie kulturowej dopuszcza się również pochówek osoby zmarłej po spopieleniu ciała w specjalnym piecu kremacyjnym (kremacja) i zsypaniu prochów do urny. Stosuje się to zwłaszcza w krajach protestanckich i zlaicyzowanych. Ta forma pogrzebu jest także wybierana, gdy wygląd zwłok sprawia, że nie powinny być pokazywane przed pochówkiem. Konieczne jest jednak pochowanie prochów w całości w jednym miejscu, wykluczone są więc pochówki polegające np. na rozsypaniu prochów w miejscach ważnych dla danej osoby, lub jej rodziny, czy też wrzucenie do rzeki. Motywacja takiej formy pochówku musi być zgodna z zasadami wiary.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pogrzeb
Nekropola również nekropolia
Nekropola również nekropolia (gr. ??????????, nekropolis ?? miasto umarłych) ? starożytny lub wczesnochrześcijański cmentarz usytuowany w pobliżu miasta, lub też inny stary cmentarz o dużej powierzchni, zwłaszcza taki, na którym pochowani są członkowie znanych rodów i ludzie sławni1.
Okazałe nekropole z gigantycznymi grobowcami (np. piramidy, mastaby) zakładano w Egipcie i w Chinach. W Grecji i Rzymie ciągnęły się one wzdłuż dróg (np. wzdłuż Via Appia).
Nekropole mogły mieć formy:
podziemne ? katakumby
naziemne ? jako zgrupowanie grobowców, mauzoleów
grzebalne ? o grobach wykopanych w ziemi i oznaczonych nagrobkami
skalne
Obecnie terminu tego używa się także w odniesieniu do nowożytnego lub nawet współczesnego cmentarza otoczonego szczególnym kultem1.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nekropola