tanie ogniwa solarne Centralne ogrzewanie słoneczne - historia
Szwecja odegrała ważną rolę w rozwoju na dużą skalę ogrzewania słonecznego. Według danych (Dalenbäck, J. O., 1993), pierwsze kroki zostały wykonane na początku lat siedemdziesiątych w Linköping, Szwecja. Zachęcona tymi pracami Finlandia zbudowała swój pierwszy zakład w Kerava, w Holandii wybudowano pierwszy zakład w Groningen. Zakłady te zostały opisane w raporcie Międzynarodowej agencji energii (Dalenbäck, J. O., 1990). Należy pamiętać, że zakłady te posiadają magazyny do przechowywania ciepła na duża skalę.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Centralne_ogrzewanie_s%C5%82oneczne
Pojęcie biodegradacji
Biodegradacja (gr. bios = życie, łac. degradatio = obniżenie)1 ? biochemiczny rozkład związków organicznych przez saprobionty (głównie bakterie1234 i grzyby124, ale także pierwotniaki, promieniowce, glony i robaki)1 na proste związki nieorganiczne1234. Poza organizmami żywymi, do biodegradacji przyczyniają się także czynniki naturalne, takie jak: światło słoneczne, tlen z powietrza i woda3. Dzięki niej rozkładowi może ulegać nawet 95% substancji organicznej1.
Biodegradacja jest procesem bardzo powszechnym. Przebiega we wszystkich biocenozach. Zamyka ona cykle biogeochemiczne większości pierwiastków chemicznych, poprzez doprowadzenie związków do form przyswajalnych przez rośliny. O ile biodegradacja związków występujących naturalnie przebiega bardzo szybko (przykładem są lasy równikowe), o tyle rozkład substancji sztucznych, wytworzonych przez człowieka, może trwać nawet do kilku tysięcy lat (np. pochodne ropy naftowej, pestycydy, materiały wybuchowe)2. Mimo tego, proces ten ma duże znaczenie w zachowaniu środowiska naturalnego, ponieważ zmniejsza stopień jego zanieczyszczenia3.
Dużą zdolność do biodegradacji wykazują zasobne w próchnicę, biologicznie aktywne gleby1.
Rozkład szczątków organicznych przebiega zarówno w obecności tlenu, jak i przy jego braku. Aeroby degradują je, wykorzystując tlen jako utleniacz. Anaeroby zastępują tlen azotanami, siarczanami, jonami metali lub dwutlenkiem węgla. W ten sposób metanotrofy potrafią rozkładać węglowodory alifatyczne, a nawet ich halogenki2.
Obecnie zastępuje się trwałe tworzywa sztuczne i detergenty odpowiednikami, które ulegają biodegradacji3.
W przeciwieństwie do mineralizacji, terminu biodegradacja używa się raczej w odniesieniu do substancji szkodliwych (np. pestycydów).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Biodegradacja
Co to jest wskaźnik znaczenia ekologicznego?
Wskaźnik znaczenia ekologicznego Q - wskaźnik stosowany w badaniach ekologicznych i zoocenologicznych do opisu zgrupowań zwierząt (zoocenoza).
Wskaźnik znaczenia ekologicznego spotykany jest w niektórych podręcznikach ekologicznych. Z założenia ma integrować informacje o liczebności (dominacja) i częstości (frekwencja) występowania. W badaniach faunistycznych jest dość rzadko wykorzystywany. Uśredniać się mogą wyniki: podobne wartości u gatunków rzadkich a licznych (niska frekwencja, duża dominacja) oraz gatunków pospolitych a mało licznych (duża frekwencja, niska dominacja). Niemniej jednak w obu przypadkach zakładać możemy dużą rolę ekologiczną gatunku ? w pierwszy w wyniku dużej liczebności, w drugim pospolitości występowania.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wska%C5%BAnik_znaczenia_ekologicznego