Do lat 70
Idea gestaltu powstała w procesie rozwoju i jednocześnie opozycji do klasycznej psychoanalizy. Ruch ten rozwinął się w środowisku niemieckich emigrantów w USA w latach 40. XX wieku. Za jego założycieli uważa się małżeństwo dwojga psychoterapeutów Laury i Fritza Perlsa, które skupiło wokół siebie grono terapeutów i pacjentów, tworząc pierwszy Instytut gestaltu w Nowym Jorku. Do lat 70. XX wieku środowisko gestaltu było mało znane i uważane przez innych psychoterapeutów za odszczepieńców. Wzrost popularności gestaltu nastąpił w połowie lat 70. Obecnie techniki terapeutyczne pochodzące z gestaltu zostały włączone do głównego nurtu współczesnej psychoterapii.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Gestalt
Rozmowa, czyli główne narzędzie pracy psychologia
Pomoc psychologa to przede wszystkim rozmowa z pacjentem, utrzymanie z nim kontaktu i poznanie go i jego problemów. Głównym celem psychoterapii jest poprawa samopoczucia pacjenta poprzez odpowiednie prowadzenie terapii.
Psychoterapia może okazać się pomocna w różnych sytuacjach, zaczynając od problemu z wiarą w siebie, kończąc na depresji. Oczywiście kliniczną depresję leczy się farmakologicznie, ale badania dowodzą, że terapia z psychologiem może mocno przyczynić się do poprawy stanu psychicznego osoby cierpiącej na depresję.
Jako kierunek w psychologii gestalt wywodzi
Gestalt to jednocześnie forma psychoterapii, kierunek w psychologii oraz swoista filozofia życia. Jako kierunek w psychologii, gestalt wywodzi się z psychoanalizy, choć jednocześnie stoi z nią w dość ostrej sprzeczności. Jako filozofia życia, wywodzi się również z jednej strony z psychoanalizy, a z drugiej z egzystencjalizmu, fenomenologii oraz buddyzmu zen. Gestalt nie jest właściwie ani pełnym kierunkiem filozoficznym, ani pełnym "naukowym" działem psychologii. Jest czymś z pogranicza psychologii, filozofii i sztuki. Jednak wiele koncepcji wypracowanych przez gestalt weszło do słownika współczesnej psychologii.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Gestalt