Szukasz firmy do wykonania prac na wysokościach? Definicja wieżowca
Wieżowiec (drapacz chmur) to bardzo wysoki, wielokondygnacyjny budynek zdolny (w przeciwieństwie do innych konstrukcji, takich jak wieże i maszty) tworzyć warunki do życia i zamieszkania. Wprawdzie nie istnieją żadne ogólne oficjalne regulacje, ale oprócz wysokości, również inne kryteria, takie jak kształt, wygląd, lokalizacja i obecność innych budynków, mogą wpłynąć na sklasyfikowanie budynku jako wieżowca. W Stanach Zjednoczonych istnieje niepisana reguła, według której za wieżowiec uznawany jest budynek o wysokości przekraczającej 150 m. W innych rejonach świata niższy budynek również może zostać uznany za drapacz chmur, zwłaszcza jeśli dominuje nad otoczeniem. Wieżowce przekraczające 300 m (1000 stóp) są czasami określane mianem superwysokich. Wieżowca nie powinno mylić się z nieco ogólniej sformułowanym terminem wysokościowiec. Według definicji Emporis Data Committee, wysokościowiec to budynek mający przynajmniej 35 m (115 stóp) wysokości, podzielony regularnie na piętra1. Wszystkie wieżowce są wysokościowcami, lecz tylko najwyższe wysokościowce są wieżowcami. Za miejsce narodzin drapaczy chmur powszechnie uznaje się Chicago.
Określenie drapacz chmur (pierwotnie był to termin żeglarski odnoszący się do wysokiego masztu lub żagla na żaglowcu) przylgnęło do wysokich budynków pod koniec XIX wieku jako wyraz publicznego zachwytu nad potężnymi konstrukcjami wznoszonymi w tamtych czasach w Chicago i Nowym Jorku. Formalnie wieżowce określono później w oparciu o wynalazki w dziedzinie inżynierii budowlanej dokonane w latach 80. XIX wieku, które umożliwiły budowę wysokich wielopiętrowych budowli. Według technicznej definicji, drapacz chmur bazował na stalowym szkielecie, jako przeciwieństwie konstrukcji wznoszonych przy użyciu technologii murarskich, które wyczerpały swoje możliwości w 1891 r., wraz z powstaniem Monadnock Building. Ratusz filadelfijski, powstały w 1901 r., do dziś pozostaje najwyższym budynkiem wzniesionym przy użyciu tej technologii. Rama stalowa, stopniowo udoskonalana, zwiększała swoje możliwości wspierania konstrukcji budynków, po wzniesieniu przy jej użyciu kilku obiektów w Chicago i Nowym Jorku rozwinęła się na tyle, by samodzielnie utrzymywać budynek. Obecnie jednak wiele najwyższych wieżowców powstaje w mniejszej lub większej części z żelbetu.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wie%C5%BCowiec
Kto może pracować na wysokościach
Prace porządkowe wydają się łatwe. Teoretycznie nie trzeba wiele umieć, żeby zostać zatrudnionym firmie sprzątającej., Jest jednak wyjątek - są to prace wykonywane na wysokościach. To bardzo specyficzna dziedzina - trzeba się wykazać nie tylko odpowiednią siłą fizyczną, ale również brakiem lęku wysokości, najlepiej - jakimkolwiek doświadczeniem. Pomocne może być to, jeśli lubisz wysokogórskie wspinaczki, albo regularnie bywasz na ścinakach wspinaczkowych. Ściany budynków są zupełnie prostopadłe do podłoża, nie jest to łatwa praca. Ma jednak zaletę - niezłe widoki na miasto :).
Jak z amerykańskich filmów
Kojarzycie te amerykańskie filmy, jeszcze z lat 90, gdzie częstą sceną było mycie okien w wieżowcach? W naszym kraju takich budynków wtedy nie było, i mało kto się spodziewał, że relatywnie szybko się pojawią. Obecnie największe miasta, takie jak Warszawa, Wrocław, czy Trójmiasto, dorobiły się swoich wieżowców. Charakteryzują się nie tylko wysokością, ale także bardzo dużymi przeszkleniami. Taki budynek prezentuje się imponująco, jednak ktoś myciem tych dużych okien musi się zająć. Do tego celu wynajmuje się specjalistyczne firmy, zajmujące się pracami na wysokościach. Wykwalifikowani pracownicy wiszą na uprzężach i myją te przeszklenia. Taka praca wymaga odpowiedniego doświadczenia, ponieważ jest dość niebezpieczna.